வாக்கு மூலம்

[Administrator]

வாக்குமூலம்



செந்நிற ஓடுகளால் வேயப்பட்ட அறையில், சூரியனின் கதிர்கள் பட்டு பழுத்த கம்பியினை மீண்டும் பழுக்க காய்ச்சினால் எப்படி பழுப்பு ஏறுமோ! அதேபோலத் தான் வெப்பம் அறையை பழுக்க காய்ச்சி கொண்டுருக்க புரண்டுபடுத்தான். தூக்கம் வரவில்லை. தனது நிர்வாணத்தை மறைத்துக் கொண்டிருந்த முண்டாப் பணிகளை கழட்டி அறையில் தொங்கவிடப்பட்டிருந்த கம்பியில் தூக்கி எறிந்தான்.சரியாக கம்பியின் மேலே விழுந்தது. நடு முதுகில் ஓடையாக வாய்க்கப் பெற்ற அவனின் வியர்வைத்துளிகள் மலையிலிருந்து ஓடையை நோக்கி பாய்ந்து வரும், வெள்ளத்தைப்போல ஓடிக் கொண்டிருந்தது. பக்கத்தில் இருந்த துண்டை எடுத்து மூஞ்சியினையும் மூக்கினையும் துடைத்தான். மீண்டும் மீண்டும் வியர்க்க, நாலு இன்ச் சிமெண்ட் கல்லால் கட்டப்பட்ட அறையில் இருந்து சாமி எறும்புகள் உருண்டு வரிசையாக வெளிவந்தது. வந்து இறைவனை தேடிக் கொண்டிருந்தது. பூசப்படாத அந்த அறையில் சுவரின் ஓசோன் படலத்தில் விழுந்த ஓட்டை போல அதிகமாக இருக்க, ஓட்டையிலிருந்து, பூரான்களும், வண்டுகளும் ஊர்ந்து சென்றன. இடது பக்கத்தில் இருஜோடி செப்பல்கள் மூன்று ஜோடி ஷூக்களும் கிடந்தன.ஏழு மாதத்திற்கு முன் திருப்பூர் பழைய பேருந்து நிலையத்தில் புதிதாக திறக்கப்பட்டுள்ள “சசிகலா புட்வேர்ஸ்” கடையில் கடைக்காரரிடம் இருநூற்று ஐம்பது சொல்லி வெறுமனே, கிழிந்து தொங்கி கொண்டிருந்த சட்டை பாக்கெட்டில் இருந்து எரநூறு கொடுத்து வாங்கி இன்றோடு எட்டு மாதம் கடந்து விட்டன. சுவரில் பெரிய கண்ணாடி போல,தமிழ்நாடுஆசிரியர் சங்கத்திலிருந்து வழங்கப்பட்ட காலாண்டர் தொங்கிக்கொண்டிருந்தது. கிழமைகள் முடிய, முடிய தனது பையில் இருந்து மார்க்கரை எடுத்து அடித்து விட்டு காலண்டரை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அறையில் சிலந்தி பூச்சிகள் தங்கள் இருப்பிடத்தை அழகாக அங்கும், இங்கும் கட்டிக்கொண்டிருந்தது. வலதுபுறத்தில் பெரிய அரிசி மூட்டையும், அதன் பக்கத்தில்,பெரிய கரண்ட் அடுப்பும்இருக்க,அரிசியை எடுத்து வட்டியில் ஊறவைத்தான். தூக்கம் வரவில்லை.அறையின் மேல்புறத்தில்தமிழ்நாவல்களும்,சிறுகதைகளும் அடுக்கி வைக்கப்பட்டு இருந்தன. இன்றே நாள் படித்து முடித்து விடவேண்டும்ன்னு தம்பட்டம் அடித்துக் கொண்டிருந்த நிலையில், வ.மு.கோமுவின் சகுந்தலா வந்தாள் நாவலை புரட்டினான்.அவனின் வியர்வைத் துளிகள் சொட்டு சொட்டாக புத்தகத்தின் மேல் விழுந்து கொண்டிருந்தது. அறையை விட்டு வெளியே வந்தான்.மணி மூணு.அனைவரும் சாப்பிட்டு தூங்கி கொண்டிருக்கும் நேரத்தில்,பக்கத்து விட்டு ஓவியா எதிரே இருந்த கல்லில் துணியை “மடார் மடாரொன” அடித்துது வைத்து கொண்டிருந்தாள். “வான் விழிகள் தவழ்ந்து வந்து கெஞ்சும் இடை .இடையில் ஓராயிரம் காவியங்கள் கவிபாடும்” அவளை பின்னால் இருந்து பார்த்தான். மாபிஞ்சுகள் இப்பொழுதுதான் காயாக மாற தொடங்கி விட்டு இருக்கின்றன,கனிகளை பறிப்பவனுக்கு மட்டும்சொந்தம்.அவள் நீலநிற வண்ணத்தில் நைட்டி அணிந்து அவளுக்கு நீலவண்ணமே எடுப்பாக இருக்கும் என்று எண்ணிக் கொண்டிருந்தான் .கண்ணாடி போட்ட வளையல்களை மேலேஏத்தி விட்டு,ஏத்தி விட்டு துணியைது வைத்துக் கொண்டிருக்க, அந்த வளையல்களின் ஓசை கேட்டு பாம்பு ராணிகளும், கரட்டான்களும் தனது பொந்தியிலிருந்து வெளியே வந்தன. துவைக்கும் கல்லின் பக்கத்தில் வந்து கொண்டிருந்தன. “ஐயோ“ன்னு கதறினாள். அவளது கருவிழிகள் செந்நாயிகளின் கருவிழிகள் போல கூர்மையாக திரண்டன.

ஏன்?

என்னாச்சு! ஓடிவந்தான். கையை காட்டி இங்க பாருங்க என்றாள். ஆலமரம் போல் நிழலை பரப்பிக் கொண்டிருந்த வேப்ப மரத்திலிருந்து குச்சியை உடைத்து அவைகளை விரட்டினான். அவைகள் தப்பி பிழைத்தோம் என்று ஓடின.

உங்களுக்கு லீவா! ஆமா.. “காலையிலேயே துவைக்க வேண்டியதுதானே” இப்ப வந்து துவைக்கிற.. காலையில வீட்ல வேலைஇருந்தது .“அதுதான் வர முடியல ”சரி…சரி.. “செமஸ்டர் எப்ப” அடுத்த மாசம். காலேஜ் உனக்கு லீவா? “இல்ல நான் தான் லீவு போட்டு இருக்கேன். இவனுக்கு ஓவியா மேல ஒரு கண்ணுதான் ”திருப்பூரில் குமரன் கல்லூரியில் பி.எஸ்.சி.மூன்றாம் ஆண்டு படித்துக் கொண்டிருக்கிறாள் ஓவியா. இவளுக்கு சரியாகத்தான் பேர்வைத்திருக்கிறான் இவஅப்பன். பேரில் மட்டும் ஓவியா அல்ல! குணத்திலும் ஓவியாதான். கம்மாய்களும் குளங்களும் நிறைந்த செம்மண்ணில் பிறந்து வளர்ந்து ,கடை கோடிகிராமத்தில் படித்து ஆசிரியராகி இன்று வெறுமனே ஆயிரம் ரூபாய் கொடுத்து இந்த அறையில் தங்கியிருக்கிறான் ஓவியன்.

“ஏப்ரல் மேயிலை பசுமை மேயிலை காஞ்சு போச்சுடா. .ஊரும் புடிக்கல உலகம் புடிக்கல போரு போருடா”ன்னு முணு முணுத்து கொண்டே நாளை வேற “ஸ்பெஷல் கிளாஸ்” அறையில் இருந்த பன்னிரொண்டாவது தமிழ் புத்தகத்தை எடுத்து ஒரு பகுதியினை வாசிக்க ஆரம்பித்தான் .தலைக்கு மேலே ஒரு குண்டு பல்பு மட்டும் அறைக்கு வெளிச்சத்தை பரப்பிக் கொண்டு இருக்க, அவனது உடல் வியர்க்க தொடங்க, துண்டை எடுத்து துடைத்தான். ஆயிரம் ரூபாய்க் குரூம் கிடைத்தால் போதும்னு காலத்தை ஓட்டிக் கொண்டிருக்கிறான். அந்த அறையில் காத்தாடி இல்லை. எலிகள் பொந்துகளுக்கு இடையே ஓடி ஓடி வந்து விளையாண்டு கொண்டிருந்தது

.கொசுக்கடியில்இரவு முழுவதும் தூங்கி விட்டுகிழக்கு திசையில்செம்மையான கதிர்களால் சற்று மங்களான வெளிச்சத்தை பரப்பிக் கொண்டிருக் ககதவின் அறையில் வைக்கப்பட்டிருந்த பிளாஸ்டிக் குடத்தில் இருந்து தண்ணீரை எடுத்து குடித்து விட்டு சுவற்றில் மாட்டபட்டிருந்த கண்ணாடியை எடுத்தான்.போகின்ற வழியில் குப்பையில் போடுகின்ற கண்ணாடி.நான்கு பக்கங்களும் உடைந்து ஒரு பக்கம் மட்டும் முக்கோண வடிவில் தெரிய, தனது முகத்தைப் பார்த்து வட்ட வடிவிலான பெரிய சீப்பில் தலையை வாரினான். வெளியே வந்து ஓவியா துவைக்கும் கல்லை பார்த்தான் அவள்வரவில்லை. ஓவியாவின் அப்பன்ரங்க சாமி திருப்பூர்ல பெரிய மேஸ்திரி. வான் உயர்ந்த கட்டிடத்தில் வேலைசெய்துகொண்டிருந்த போது இடறி விழுந்து காணாமல் போன பிணமாக கண்டெடுத்தார்கள்

.ஓவியாவின் அம்மா ரங்கம்மாள் பக்கத்தில் இருக்கிற கம்பெனியில் கைமடிக்கிற வேலைக்கு சென்று தன்மகளைப் படித்து வைத்துக் கொண்டிருக்கிறாள். ரங்கம்மாளுக்கு ஐம்பது நெருங்கிவிட்டது. சுவற்றில் சுண்ணாம்பு கொண்டு வெள்ளை அடித்தாற் போல தலையில் நரைமுடி .செங்காட்டு மண்ணெடுத்து செய்து வித்தஉதடுகள். மாமரங்கள் நிறைந்திருக்கின்ற மாந்தோப்பில் கல்லாமாங்காயை ஒத்திருக்கின்ற அவ்வளவு அகன்ற மார்பு காம்புகள். வயதை தாண்டினாலும் பார்ப்பவர்கள் ”கிழடின்னு” சொல்லாத அளவில் இருந்தாள் ரங்கம்மாள் .பல்துவக்கும் பிரஷை எடுத்துப் பார்த்தான். ஒருபக்கம் அழுக்குகளால் நிரம்பி இருந்தது. டப்பாவில் எடுத்து கழுவிவிட்டு பல்லைதுலக்கினான்

.கதவுகள் உடைந்திருந்த பாத்ரூமில் குளித்து விட்டு வேகமாக ஆடைகளை மாற்றிக் கொண்டு அறையியை பூட்டி விட்டு கிளம்பினான். மணி எட்டரை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.பஸ் ஸ்டாப்புக்குச் சென்று கொண்டிருக்கும் போதுதான் இவன் எதிரே முப்பத்திரெண்டு வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு பெண்ணுடன்,கணவன் ஒரு பையினை வைத்து நின்னுகிட்டு இருந்தான் .பார்ப்பதற்கு சோளத் தட்டை எப்படி இருக்குமோ! அதேபோல அவள் உடல்.

இப்பொழுது மூக்குத்தி அவ்வப் போது கண் அடித்து கொண்டிருந்தது. கலையில் காலையிலேயே விரியத் தொடங்குகின்ற மல்லிகை பூவ சூடி இருந்தாள். அவளது மார்புகள் பழனி முருகன் கையில் இருக்கும் வேலினை போன்று கூர்மையாக உடைத்து கம்பீரமாய் நிமிர்ந்து கொண்டு இருந்தது. தூரத்திலிருந்து ஒரு டவுன் பஸ் வந்தது. கூட்டமாய் ஏறினார்கள். வயதான பல்போன கிழவன் ஆடுகளுக்கு தழைகளை உடைத்து கட்டாமல் அப்படியே பஸ்ல ஏற்றினான். கண்டக்டர் சத்தம் போட யாராது!

“கீழே இறங்கியா” கத்தினார். கிழவன் கீழே இறங்கிவிட்டான் .ஓவியன் பஸ்ஸில் உள்ளே நடுவில் நின்று கொண்டிருக்க, பக்கத்து சீட்டில் கல்லூரி படிக்கும் ஒருத்தி தனது செல்போனில் வாட்ஸ் அப்பில்

“ஹாய்டா….

சாப்டியா”

தனது காதலனுக்கு கடலை போட்டுக் கொண்டிருந்தாள் .ஓவியன் இறங்கும் இடம் வரும் வரை அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். மணி “எட்டு” வேகமாக நடந்துகொண்டிருந்தான் சரியாக எட்டு நாப்பத்தி அஞ்சுக்கு பள்ளி வளாகம் வந்துவிட்டான் .ஆபீஸ் ரூம் சென்று “அட்டனன்ஸ்” நோட்டை எடுத்து கையெழுத்து.மறு முனையில் பிரின்ஸ் பால்சார்.

“குட் மார்னிங்” சார்..

ஐயா.

.வாங்க

“குட்மார்னிங்

”பெரிய விலாசமான டேபிள் மேல் அழகான கண்ணாடிகள் ,இடது புறத்தில் விலைஉயர்ந்த கம்ப்யூட்டர். அதற்குப் பக்கத்தில் விவேகானந்தர் போட்டோ. கிளாஸ் இருக்கா!

சார்..

ஆமாங்க..

சார்..

டூவத் இருக்கு..

அடிக்கிற வெயிலுக்கு “ஒரு மணிவரை ”கிளாஸ் வச்சா பரவால்ல சரிதானா.. ரொம்ப வெயில் சார்.

“நிக்க முடியல “சார்.

நீங்க மேல போயி எல்லா டீச்சர்களையும் கீழ வர சொல்லுங்க.. சார் ஓவியன் மாடிப்படி ஏறி சென்றான் .“வெளியே கிடந்த டேபிளில் ரம்யா டீச்சர் உக்காந்து எழுதிக் கொண்டிருந்தாங்க ”பக்கத்துல போயி“ வணக்கம்” என்றான்.

வணக்கம்சார்..

பிரின்ஸ்பல் சார் எல்லாத்தையும் கீழ கூப்பிடுறாரு

வாங்க. அனைவரும் பிரின்ஸ்பால் அறைக்கு செல்ல.. வந்துட்டாங்களா!

“வந்துட்டாங்க“ சார் .என்றான் ஓவியன். மொத்தம் இருபது பேரா.. ஓவியன் சார்..

உங்களுக்கு பதில் செல்வி டீச்சர் கிளாஸுக்கு போகட்டும் நீங்க என் கூட வந்துருங்க ..கிளாஸ் இருக்கிறவங்க மட்டும் கிளாஸ் எடுக்குறீங்க.

.மத்தவங்க பத்து மணிக்கு ஸ்கூல் பஸ் வரும் நோட்டீஸ் எடுத்துக்கிட்டு “கேன்வாஸ்” போகணும்“ யார் யாருக்கு என்ன டூட்டின்னு நோட்ல எழுதி கையெழுத்து போட்டு போங்க”

10 மணிக்கு கொடிக் கம்பம் பக்கத்துல வந்துரும் வண்டி. சரியா.. பெயரு எழுதி இருக்கவங்க எல்லாம் கண்டிப்பா “கேன்வாஸ்”வந்தாக வேணும் .அனைவருக்கும் ஒரே சட்டம்தான் மாத்த எல்லாம் முடியாது.

அப்புறம் “சிவியரா ஆக்சன்” எடுக்க வேண்டியதா இருக்கும். கடுமையான எச்சரிப்புடன் சொல்லிவிட்டார் .ஒரு நோட்டில் A,B,C,D குரூப் பிரித்து ஒவ்வொரு குரூப்புக்கும் அஞ்சு அஞ்சு பேர் பிரித்தாயிற்று.

.ஒவ்வொருவருக்கும் நோட்டீஸ் கொடுத்தாச்சு. சரியாக.. பத்து மணிக்கு கோயிலுக்கு பெயிண்ட் அடித்தாற் போல மஞ்ச கலர்ஸ் கூல் பஸ் வந்து நின்றது. அனைத்து ஆசிரியர்களும் ஏறினார்கள். பஸ்க்குள்ள வெக்கை

.“ஒருகாத்து கூட வீசல”

வெயிலுக்கு இதமாக அனைவருக்கும் தலைக்கு ஒருதொப்பி கொடுக்கப்பட்டது.

 

[Administrator]

பஸ் பக்கத்தின் ஒரு ஏரியாவை நோக்கி நின்றது. இந்த ஊர் பெயர் “கொடுவாய்.
தெரியாதவங்க தெரிந்து கொள்ளுங்கள். இந்த பக்கம் ஒரு வீதி போகுது. எதிரே வலது பக்கம் ஒரு வீதி போகுது இறங்குங்க. எப்படியும் அறுபது பேராவது பிடித்து விடவேணும். பாத்துக்குங்க சரியா." புன் முறுவலுடன் பிரின்சிபல் சொல்லிவிட்டார்.

ஓவியன், தாமரைச்செல்வி, முத்துச்செல்வி மூணு பேரும் இடது பக்க வீதியில் சென்றார்கள். ஒருவீதியும் உயர்ந்த கட்டிடங்கள், அடுக்குமாடி குடியிருப்புகள், சில ஓட்டு வீடுகள், காம்பவுண்டு வீடுகள், சில வீடுகள் கேட் பூட்டப்பட்டிருந்தது. பூட்டப்பட்ட வீட்டின் முன்னால் அனைத்து டீச்சர்களும் அம்மா…. சார்..

பிச்சை எடுப்பதை போல கூவிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அழகான ஒருபெண் வெளியேவந்தாள்.

“வணக்கம்”மேடம் நாங்க இறைவி ஸ்கூல்”

“யாரும் சின்ன குழந்தைகள் இருக்காங்களா”! ஸ்கூல்ல சேக்குற மாதிரி..

யாரும் இல்லங்க..

இருந்தா சொல்லுங்க. தனது கையில் இருந்த நோட்டீசை எடுத்து அந்த பெண்ணிடம் கொடுத்தான் ஓவியம். கொஞ்ச நேரம் நிழலை பார்த்து நின்னுகிட்டு போலாம் சார்.

முத்து செல்வி டீச்சர் சொல்ல ..ஆலமரம் போல் நிழலை பரப்பிக் கொண்டிருந்த புங்க மரத்து அடியில் நிழலில்அமர்ந்தார்கள்.சார்..

“எனக்கு வெயிலு சேராது” சார்

“பிரின்ஸ்பல்” சார்கிட்ட கேன்வாஸ் வரலைன்னுதான் சொன்னேன். கண்டிப்பா வந்தேதான் ஆகணும் அப்படின்னு சொல்லிட்டாரு சார். என்ன “கொடுமை” சார் உடம்பெல்லாம் எறியுது.. சார்.. வெயில்ல நடந்தா தலைவலி வேற வருது சார்..ஓவியன் டீச்சரிடம் பேசாமல் லீவு போட்டு வீட்டிலே இருக்க வேண்டிய டீச்சர்.

ஸ்பெஷல் கிளாஸ் வேற இருக்கு இல்லசார். அதனால தான் சார் வரேன். நம்பள நம்பி தான் பிள்ளைகளும் ஸ்கூலுக்கு வர்றாங்க." பத்து நிமிடமா கழித்து எழுந்து சென்றார்கள். நோட்டீசில் இறைவி வெற்றி மேல்நிலைப் பள்ளிபெயர் குண்டான எழுத்தில் அழகாக இருந்தது. ஸ்கூல் முன்னால் மாணவியல் புத்தகத்தை படித்து பார்த்தவாறு புகைப்படங்கள். சிறுவர்கள் சுத்தின மாதிரி படங்கள், கபாடி போட்டிக்கு மிகப் பெரிய கோப்பை வென்ற மாதிரியும் நோட்டீஸில் அச்சடிக்கப்பட்டு இருந்தன .பெற்றோர்களின் கவனத்தை ஈர்க்க போதுமானதாக இருந்தது.

பூட்டி இருக்கும் வீட்டில் முன்னால் நோட்டீசுகளை போட்டு விட்டு சென்றார்கள்.

ஒரு மரத்தடியில் அஞ்சு சிறுவர்கள் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள் .குழந்தைகளை நோக்கி செல்ல..

"டேய்..எல்லாம் எந்த ஸ்கூல் படிக்கிறீங்க !என்ன படிக்கிறீங்க! தாமரைசெல்வி டீச்சர் கேக்க.. குழந்தைகள் சிரித்துக் கொண்டே பதிலை..

“புலோரி மேரிஸ் ஸ்கூல்”

ஆறாவது படிக்கிறோம். “வேற ஸ்கூல் சேஞ்ச் பண்ற மாதிரி இருக்கா”

இல்ல”

உங்க அம்மா எல்லாம் எங்க இருக்கிறாங்க!

அந்த குழந்தை வீட்டை நோக்கி கையை காட்டியது.

வணக்கம்மேடம்.

நாங்க

“இறைவி ஸ்கூல்ல இருந்து வராம்." தாமரைசெல்வி டீச்சர் பேசதொடங்கினாள்.

ஸ்போக்கன் இங்கிலீஷ் ,யோகா, சிலம்பம் ,போர்ட்ஸ் எல்லாத்துக்கும் இம்பார்ட்டெண்ட் .எங்க ஸ்கூல்ல சேர்த்துவிட்டீங்கன்னா! உங்க குழந்தை நல்லா இங்கிலீஷ் பேசும். நல்லா தெளிவா உச்சரிப்புயுடன் ஆரம்பத்திலிருந்து சொல்லிக் கொடுக்கிறோம்.

உங்க மகன் “இங்கிலீஷில்பேசினால் உங்களுக்கு சந்தோசம்தானே ”மெட்ரிக், சி.பி.எஸ்.சி எல்லாம் இருக்கு.

பீஸ் எவ்வளவுங்க?

குழந்தையின் பெற்றோர் கேட்க.. “இருவாத்தி மூவாயிரத்து ஐநூறுங்க” மொத்தமா கட்ட தேவையில்லை மூணு தவணையாக கட்டிக் கொள்ளலாம். ஸ்கூல் வேண் வேற இருக்குது. வீட்டு பக்கத்திலேயே வந்து இறக்கிவிட்டுபோய்விடும். உங்க மகன் இங்கிலீஷ் நல்லா பேசுறதுக்கு நாங்க கேரண்டி சரிங்களா?

நாங்க வாக்கு கொடுக்கிறோம் நல்லா இங்கிலீஷ் பேசுவான். ஒரு தடவை ஸ்கூல்ல வந்து நேரில் பாருங்க உங்களுக்கே பிடித்து போய்விடும்.

ஓவியன் நோட்டீசை அந்தப் பெண்ணிடம் கொடுத்தான் இதுல ஆபீஸ் நம்பர் இருக்கு கால் பண்ணுங்க.

“எங்களுக்கு தெரியாத அவங்க சொல்லுவாங்க ‘’

பேர மட்டும் சொல்லுங்க

”நாங்க எழுதுகிறோம்.

“எல்லையப்பன்”

அப்பா

பேருங்க.

“கருப்புசாமி”

போன் நம்பர்?

......

ஏரியா பேரு என்ன பேரு?

கே.கே நகர் .கொடுவாய்

“ஸ்கூல்ல இருந்து கால் பண்ணுவாங்க பேசுங்க”

ஆகட்டுங்க…

நாங்க வராம். உச்சிப் பொழுது மணி பன்னிரெண்டு. ஸ்கூல் வேன் வந்து நின்றது பிரின்ஸ்பல் வந்தார்.

என்னப்பா எவ்வளவு ஆச்சு?

நூறா?

எழுவதா?

பத்துன்னு… தாமரைச்செல்வி டீச்சர் சொல்ல..

பத்தா?

இவ்வளவுதானா?

எப்படியும் ஐம்பத தொட்டுறனும்..

“எல்லோரும் வாங்க” மரத்தடியில் மோர் குடுக்குறாங்க ,நல்லா குடித்துவிட்டு கேன்வாஸ் பண்ணுங்க.. மரத்தடியில் “அகில இந்திய கட்சியின்னு ”பெயர் குறித்த பலகை. அதற்கு கீழே பெரிய டம்மில் மோர். வயதான கிழவன் கலக்கி இருந்தார் .கிளாசில் அனைவருக்கும் ஊற்றிகொடுத்தார்

எந்த ஸ்கூல்மா? இறைவி ஸ்கூல்ங்கய்யா” குடித்துவிட்டு அனைவரும் வேனில் ஏறினார்கள் .தாமரைசெல்வி டீச்சரை பார்த்து பிரின்சிபல் இந்த ஊரு

“கொடு-வாய்” பேசுற வாயிலதான் இருக்கு அட்மிஷன். அதுக்குத்தான் இருக்கு சரிங்களா? அடுத்த வீதி வந்து விட்டது எல்லாரும் இறங்குங்க…

தூரத்திலிருந்து ஒருவர் டீச்சர்கள் வருவதையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.

சார்.

ஸ்கூல்ல இருந்துவராம். “சின்ன குழந்தை யாரு இருக்காங்களா”

பீஸ் எவ்வளவுங்க?

தாமரைசெல்வி

நோட்டீசை அவரிடம் கொடுத்து தெளிவாக பேசினாள். நீங்க சார்.. வீட்டுக்காரரை பார்த்து கேட்டாள். நான்அரசு பள்ளியில வேலை பார்க்கிறேன்.

“நாங்களும் கேன்வாஸ் போகணும்

“ஸ்டென்த் இல்லை. அடுத்து வாரத்தில் இருந்து போலாம்னு முடிவு பண்ணிவச்சிருக்கோம்

ஏங்க சார்.

“கவர்மெண்ட்ஸ் கூல்லையே உங்க குழந்தைகளை படிக்க வைக்கலாமே” நீங்கசொல்றது சரிதான்..

“எங்களுக்கு மேல இருக்கிற அதிகாரிகள் கேட்கணுமே”

பேர் மட்டும் சொல்லுங்க.. நாங்க எழுதிக்கிறோம் ஒரு வேற்பிக்கேஷனுக்காக.. தாமரைச்செல்வி டைரியில் பேரை எழுதினாள்.

மணிஒன்று..

எல்லாரும் முடித்து விட்டு மெயின் ரோட்டில் வந்து நில்லுங்க .இரண்டு மூன்று வீதி சுற்றி விட்டு மீண்டும் வந்தார்கள். களைப்பா இருக்கிறாங்க.. நேரா அந்த மெயின் ரோட்டில் தண்ணிபழம் போட்டு இருந்தாங்க இல்ல அங்க விடுங்க வண்டிய டிரைவரிடம் சொன்னார்.

வெயிலுக்கு நல்லா குளிர்ச்சியா இருக்கும்.

“நல்லா சாப்பிடுங்க’

கேன்வாஸ் நாளைக்கு போகணும்இல்ல

அதனால நல்லா சாப்பிடுங்க”

வேன் பள்ளி நோக்கி வந்தது. அடுத்த நாள் காலை பத்து மணிக்கு பிரின்சிபால் அறையில் அமர்ந்திருந்தார்.

நாப்பது வயது மதிக்கத்தக்க பெண் ஆபீஸ் ரூமுக்கு வந்தாள். ஆபீஸில் கோண உச்சி எடுத்து தலை சீவி இருந்த ரம்யா நிமிர்ந்தாள்.

வாங்க..

“சொல்லுங்க”

என்றாள்

ரம்யா.

டி.சி.வாங்க..

ஏங்க..

வேற

ஸ்கூல்ல

சேர்க்கபோறோம்.

அப்படியா?

ஆமாங்க..

பிரின்ஸ்பல் சாரா பாருங்க..

வெளியில வெயிட் பண்ணுங்க சார் வந்துருவாரு.

“ஒரு மணிநேரம் ஆச்சு அந்த பெண் வெளியே உட்கார்ந்து இருந்தாள். ”யாரும்எதுவும் கண்டு கொள்ளவே இல்லை.

ரம்யா அந்தப் பெண்ணிடம் வந்து உள்ள போங்க சார் வந்துட்டாரு என்றாள்..

வாங்கம்மா..

“உட்காருங்க”

…தம்பி

நல்லபடியாக டென்த் முடிச்சுட்டான்.

“டி.சி ”வேணும் சார்.

எங்கம்மா..

இங்கேயே போட்டுக்கலாம்ல

“லெவன்த்”

பக்கத்துல சின்னப்பையன் யாருங்க?

“என்பையன் தான்” சார்.. ரெண்டு பேருக்கும் சேர்த்து இங்கே அட்மிஷன் போட்டுக் கொள்ளுங்கள் அம்மா.

இல்ல சார்..

பெரியவன் டென்த் முடிச்சுட்டான். தமிழ்ல அவன் பெயரை எழுதத்தெரியாது..

சார்..

“நான் வட்டிக்கு முப்பது லட்சம் வாங்கி பீஸ்கட்டினேன்.

“ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லைங்க”..

கண்ணீர் அவளை அறியாமலேயே வந்தது.

“தாரை தாரையாக”

அதாம்மா பாஸ் பண்ணிட்டான் இல்ல.

“ஜஸ்ட் பாஸ்” எடுத்து..

பாஸ் பண்ணி என்னதான் சார்செய்ய..“

ஒரு பேங்க்ல போயி ஒரு ஃபாம் பில்லப் பண்றது ஒன்னும் தெரியாம படிச்சு என்ன பண்ண போறான்” சொல்லுங்க சார்.

“இங்க அட்மிஷன் போடும் போது உங்க பையன நல்லமார்க் எடுக்க வைக்கிறதும் இங்கிலீஷ்ல பேச படிக்க வைக்கிறது எங்களோட கடமைன்னு இங்க இருக்குற டீச்சர் எல்லாம் வாக்கு கொடுத்தாங்க” ஒரு எழவும், மண்ணாங்கட்டியும் அவன் மண்டையில ஒன்னும் இல்ல…

“தமிழ் கூட விடுங்க”

சார்.. இங்கிலீஷ் மீடியம் தான் படிச்சான்.

இங்கிலீஷ் கூட வாசிக்க தெரியல. சார்.. அவள் கண்ணில் இருந்து இன்னும் கண்ணீர் திவலைகள் டேபிள் மீது சிதறின.

இங்கே பாருங்கம்மா..

இங்கு இருக்கிற டீச்சர் எல்லாம் நல்லாத்தான் சொல்லி தராங்க அவங்க மேலயும் குற்றம்சொல்லமுடியாது.

உங்க பையன் மேல குற்றம் சொல்வதா?

வண்டியிலே இருக்கிற நாலு டயர்களை கழட்டி மாட்டுனா சரியா மாட்டிருவான்

ஆனா என் படிப்புல மேல வரதுக்கு இன்னும் கொஞ்சம் லேட் ஆகுங்க.. பிரின்ஸ்பல் அம்மாவிடம் சொல்ல.. சரிங்க

சார் விடுங்க. “டி.சி.மட்டும் கொடுங்க “இவ்வளவு பணம் செலவழித்து படிக்க வைப்பதற்கு கவர்மெண்ட் ஸ்கூல்ல படிச்சிட்டு போறான்”

சரிங்கமா..

“வெளியே கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணுங்க”

தனது டேபிள் இருக்கும் டெலிபோனில் இருந்து ஆபீஸ் ரூமுக்கு பிரின்ஸ்பல் கால்செய்தார்

.சொல்லுங்க …சார்ன்னு இழுத்தாள்…ரம்யா ப்ளீஸ் முழுசா கட்டியாச்சா!

வேற எதுவும் தொகை இருக்குதான்னு பார்த்துட்டு டி.சி.கொடுக்கணும் புரிஞ்சதுங்களா!

சரிங்க சார்.. இந்த அம்மா எழுந்து உள்ளே வர..

“வெயிட் பண்ணுங்கம்மா“

என்ன அவசரம் அதுக்குள்ள! ரம்யா சொன்னாள்.

தலையை கவிழ்ந்து படி ரங்கம்மாளும்,அவளுடன் வந்த தனது மகனை மடியில் வைத்தவறே.. ரொம்ப நேரம் வரை உட்கார்ந்து இருந்தாள்.

ஓவியன் மாடியில் இருந்து இருவரையும் பார்த்துக் கொண்டேஇருந்தான்.



-கோம்பை மா.மணிகண்டன்.

 

[Sorna Sandhanakumar]