- Joined
- Aug 31, 2024
- Messages
- 405
- Thread Author
- #1
25
வளைகாப்பு அன்று காலை பரபரப்புடனே விடிந்தது. தன்னை அலங்கரித்துக் கொண்டிருந்த அகிலாவிற்கு நன்றி சொன்னாள் சுபா.
“எதுக்கு சுபா இந்த திடீர் நன்றி? உனக்கு மேக்கப் போடுறோமே அதுக்கா?”
“ப்ச்... இல்லடி. நீ ஒருநாள் பண்ணின அட்வைஸ்தான் என் மனமாற்றத்துக்கு முதல் முக்கிய காரணம். அதான் இந்த நன்றி.”
“அடிப்பாவி! நான் ஐந்து மாதங்களுக்கு முன்னாடி அட்வைஸ் பண்ணி வீட்லபோயி யோசிக்க சொன்னேன்தான். அதுக்காக இத்தனை மாசமாவா உட்கார்ந்து யோசிச்ச? உன்னால மட்டும்தான்டி இதெல்லாம் முடியும்” என்று சுபாவின் லேட் பிக்கப்பிற்கு சர்டிபிகேட் கொடுத்தாள்.
“என்ன அகிலா நீங்க.. அண்ணிக்கு எங்க அண்ணனை சைட்டடிக்கவே நேரம் சரியாயிருந்திருக்கும். இதுல நீங்க என்ன சொன்னீங்கன்னு மறந்திருப்பாங்க. நியாபகம் வந்து யோசிக்க டைமாகிருக்கும். இல்லையா அண்ணி?” என்று கேலியுடன் கேள்வியை சுபாவிடம் திருப்பினாள்.
“யா... சாதுமா ஹண்ட்ரர்ட் பெர்சண்ட் கரெக்ட்.”
சாதனா, ‘பார்த்தீங்களா. நான் சொல்லல’ என்று அகிலாவைப் பார்க்க... அவள் சுபாவை முறைத்து, “நல்லா வருவடி நீ. நான்தான் என்னுடைய மூளையை உனக்காக யோசிச்சி வேஸ்ட் பண்ணியிருக்கேன்னு நல்லாவே தெரியுது. இதுல உன்னோட பாசமலர் வேற என் தங்கச்சியை எதுவும் சொல்லாத அகின்னு சீன் போடுறாங்க.”
அதே நேரம் ஜீவா அங்கேவர... “ஏன் ஜீவாண்ணா இதெல்லாம் கேட்கமாட்டீங்களா?” என்றாள் அகிலா.
“வெளங்கிடும்! உங்களுக்கு பஞ்சாயத்து பண்ண ஆளே கிடைக்கலையா அகிலா? அண்ணியோட அண்ணன்களையாவது கொஞ்சமே கொஞ்சமாவது நம்பலாம். ஆனா என் அண்ணன் இருக்கானே......... அந்த டாட் போட்ட இடத்தை நீங்களே நிரப்பிக்கோங்க.”
“அவ கிடக்கிறா விடுமா. கடைசியா என்னை அண்ணான்னு கூப்பிட்டுட்டியா?”
“ஆமா. நான் சொன்னது நடந்திருச்சி. அதனால நீங்க எனக்கு அண்ணாவாகிட்டீங்க.”
“ஹேய் அகி! என்ன பேசுறீங்கன்னு தெளிவா எனக்கு புரியுற மாதிரி பேசுங்க” என்று சுபா சொல்ல...
“ஆமாடி. நீ இத்தனை மாதமா ரொம்ப தெளிவாத்தான பேசுன.”
“அகி தங்கச்சியை எதுவும் சொல்லாத?”
“சொல்லலங்க சார். வந்துட்டாங்க வாழைக்காய்க்கு வாய்ப்பாடு வராதுன்னு சொல்றதுக்கு.”
“ஹேய்! இதெப்படி உங்களுக்குத் தெரியும்.” சாதனா கேட்க...
“ஹ்க்கும்... இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல உலகத்துக்கே தெரியப்போகுது, எனக்கு தெரிஞ்சதுக்காக ஃபீல் பண்ணுறா பாரு.”
“அகிலா ப்ளீஸ் விளையாடாம சொல்லுங்க?”
“ம்... எல்லாம் உங்க ஆத்துக்காரர்தான்.”
“யா... தட்ஸ் மீ” என்றபடி வந்தான் ப்ரேம். தன்னை முறைத்த மனைவியிடம், “எல்லாம் உனக்கான பபளிசிட்டிதான்டா தனாகுட்டி.”
“அச்சோ! குட்டி விட்டின்னுட்டு.”
“ஹேய்! நான் என்ன என் மாமனார் மாதிரி டார்லிங்கா சொன்னேன்.”
“ஆமா பெரிய வித்தியாசம் கண்டுட்டீங்க. நல்லா பாருங்க ரெண்டுக்கும் ஒரே அர்த்தம்தான் வரும்.”
“அப்படியா சொல்ற சாதுமா? இது முன்னாடியே தெரிஞ்சிருந்தா வந்து டார்லிங்கை, வந்து குட்டியாக்கியிருப்பேனே” என்று விவேக் வாரலுடன் வர...
“அப்பாஆஆஆ” என பல்லைக்கடிக்க...
“ஓகே ஓகே எனக்கு டார்லிங்கே போதும். ப்ரேம் நீ குட்டி வச்சிக்கோ.”
“தங்கள் சித்தம் என் பாக்கியம் மாமா.”
“பங்ஷனை வச்சிக்கிட்டு இங்க என்ன கூத்தடிச்சிட்டிருக்கீங்க?” என்றபடி வந்தனா வர, “”வந்து டார்லிங் ஐ மிஸ் யூ” என விவேக் சட்டென்று சொன்னார்.
“ஆமா நாங்களும் மிஸ் யூ” என கோரஸ் குரல்கள் கேட்க... “தொலைச்சிடுவேன் ராஸ்கல்ஸ். எல்லாருக்கும் கொழுப்பு ஜாஸ்தியாகிருச்சி. அகிலா மேக்கப்லாம் முடிஞ்சிதா?” என்றார்.
“முடிஞ்சது” என்று அவள் பதிலளித்ததும், “ஒருத்தர் போய் வாசல்கிட்ட நில்லுங்க. ஒருத்தர் எனக்கு துணைக்கு வாங்க. ஒருத்தர் ஹோட்டல்ல ஆர்டர் பண்ணிய சாப்பாடு எல்லாம் கரெக்டா வந்திருச்சா பாருங்க” என ஒவ்வொரு வேலையாக கொடுத்து ஒவ்வொருவராக விரட்டினார்.
“டேய் தடிமாடு தாண்டவராயா! எங்கடா போன? வாசலுக்கு நேரே பூ தொங்குது பாரு. ஒவ்வொரு விசேஷத்துக்கும் சொல்லிக்கிட்டே இருக்கணுமா?”
“ஐயா எனக்கு கல்யாணமாகிருச்சி. இன்னும் என்னை தடிமாடுன்றது தப்பில்லையா?” என்று அப்பாவியாய் கேட்க...
“அதை என் மருமக சொல்லட்டும் ஒத்துக்கறேன். நீ சொல்லுமா அகிலா? நான் உன் புருஷனை எப்படி கூப்பிடுறது?”
“நான் இப்ப இடையில வந்தவ மாமா. எனக்காக உங்க பழக்கவழக்கங்களை மாத்திக்க வேண்டாம். உங்களுக்கு தோணுறதை செய்யுங்க” என்று பவ்யமாக சொல்லி ராஜனுக்கு ஹைபை கொடுத்து கணவனைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
“அடிப்பாவி! நீயுமா? டேய் தாண்டவ் நீ ஒரு ஆயுள் தண்டனை கைதிடா. இதிலிருந்து விடுதலையே இல்லை. இனியும் விடுதலை வேண்டாம்” என்று கிளம்பினான் மாலையை சரிசெய்ய.
“அப்பா நீங்களா? ஹைபைலாம் கொடுத்துட்டு நம்பவே முடியலையே? எங்ககிட்ட பேசுறதுக்கே அவ்வளவு யோசிப்பீங்களே. நான் ஆஃபீஸ் போனதும் இந்த வேலையெல்லாம் நடக்குதா?” என ப்ரேம் வியப்பாய் வினவ...
“அதுடா எனக்கு சேர்க்கை சரியில்லையாம். உங்கம்மா டெய்லி சொல்றா. மருமகள்களோட சேர்ந்து அவங்களை மாதிரியே பேசுறேனாம்.”
“ஹ்ம்... நடக்கட்டும்பா நடக்கட்டும்.” ப்ரேம் சந்தோஷத்தில் சலித்தபடி சொன்னான்.
சுபாவிற்கு புதிதாக டிரைவர் வந்ததால் தாண்டவிற்கு வேலை போனது. யார் அந்த புது டிரைவர் பார்க்குறீங்களா? அதான்ங்க அவளோட சிவா. ராஜன் தாண்டவை தன்னகத்தே அழைத்துக் கொண்டார். மகனோடு மருமகளையும்(அகிலா) சேர்த்து தன் கம்பெனியிலேயே வேலை கொடுத்து தங்களுடனே தங்க வைத்துக் கொண்டார்.
சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் அனைவரும் தங்கள் அறையை விட்டு அகல, அவர்களின் சேட்டைகளை பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜீவா மனைவியின் பக்கம் திரும்ப... சுபாவோ அங்கு நடந்த எதுவும் காதிலோ, கருத்திலோ ஏற்றாமல் கணவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
“அழகன்டா சிவா நீங்க.” எப்பொழுதும் போல் மனதில் நினைத்தது வார்த்தையாய் வெளிவர, அதைக் கேட்டபடி மனைவியின் மயக்கும் பார்வையில் மந்திரத்திற்கு கட்டுண்டவன் போல் அவளருகில் வந்தவன், “இப்ப என்ன சொன்ன சுப்பு” என்றான்.
“நானா? நான் என்ன சொன்னேன்?” என தடுமாறி கணவனின் கண்பார்த்து “அழகன்டா சிவா நீங்க சொன்னேன்” என பார்வையை மாற்றாமல் வெளிப்படையாகவே சொல்ல...
அவள் அமர்ந்திருந்த ஷோபாவின் கைப்பகுதியில் அமர்ந்து, “சுப்பு சூப்பராயிருக்கடி” என்ற கணவனின் ஹஸ்கி வாய்ஸில் மயக்கும் பார்வை மந்தகாசமாகி சன்னமான புன்னகையும் சேர்ந்து வர, அந்த அழகை ரசித்தவன் “அழகுடி செல்லம்” என்றான் அவளின் கண் பார்த்தபடி.
என் கண் கொண்டு
உனை காணச் செய்வதாய்
சொல்லியவன்.!
உன் விழிபட்டு,
என் விதி வென்றேன் தேவியே!
மீண்டும் என் வாழ்வில்,
நின் பாதம் பதித்ததும்
புத்துயிர் பெற்றதுபோல்
என் அணுக்கள் யாவிலும்
நிறைத்துக் கொண்டேனடி உனை!
உன் விழிப்பார்வை ஈர்ப்பினில் - என்
கண்ணில் ஒளி வீசுதடி!
“கவிதை சூப்பர்ங்க” என்று கணவனின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, அவன் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி கணவன் கவிதைக்கான பதில் சொன்னாள்.
உன் கண் கொண்டு - எனை
காணச் செய்தாய் - விதியை உடைத்து
எனக்கான உலகம் அமைத்தாய்!
உயிரற்ற சருகான - என் வாழ்வில்
விழி வாசல் திறந்து வைத்தவன் நீயடா!
உன் கருவிழிப் பார்வைதனிலே - என்
கண்ணிற்கு ஒளியாய் வந்தாயடா!
சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் ஆள்கள் வர, இரண்டு பள்ளி ஆசிரியர், ஆசிரியைகளும் ஜீவாவின் மனைவி யாரென்று தெரிந்து கொள்வதில் ஆர்வமாக வந்தனர்.
“எனக்கு அவங்களைத் தெரியும்” என்பதை யோகா பெருமையடிக்க... “ஹேய்! எப்படித் தெரியும்? பார்த்திருக்கிறியா? எப்படியிருப்பாங்க?” என்று அவளைப் பிடித்து உலுக்கினர்.
“பார்த்திருக்கிறதென்ன, பல தடவை பேசியிருக்கேன். நீங்ககூட பேசியிருக்கீங்க அவங்களுக்கும் எல்லாரையும் போல ரெண்டு கை, ரெண்டு கால் இப்படித்தான்பா இருந்தாங்க” என்று மற்றவர்களின் முறைப்பைப் பார்த்து, “ஒகே இப்ப வருவாங்க நேர்லயே பாருங்க” என்றாள்.
“ஹையோ! இவகிட்ட போயி கேட்டோம் பாரு” என்று திரும்ப, கணவனின் காதலுடனும், தாய்மையின் பூரிப்புடனும் இந்த இரண்டு நாட்களுக்குள் சுபாவின் முகம் இன்னுமே ஜொலிக்க... சாதனா, அகிலாவின் மேக்கப்பும் சேர்ந்து உண்மையிலேயே தேவதையாக காட்டியது சுபஸ்ரீதேவியை.
ஆர்வத்தில் “ஹேய்! சுபா மேம்!” ஆச்சர்யத்தில் வினவ...
“எஸ் சுபா மேம்தான் ஜீவா சார் ஒய்ஃப்” என்றாள் யோகா.
“ஜோடிப்பொருத்தம் சூப்பர். ஒரே இடத்துல வேலை பார்த்தும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் தெரியாத மாதிரி இருந்துட்டாங்களே!”
அவர்களை ஜீவா வந்து வரவேற்க, அவர்களின் கே(ள்வி)லி பேச்சுக்களை சந்தோஷத்துடன் ஏற்றுக்கொண்டான்.
வளைகாப்பு அன்று காலை பரபரப்புடனே விடிந்தது. தன்னை அலங்கரித்துக் கொண்டிருந்த அகிலாவிற்கு நன்றி சொன்னாள் சுபா.
“எதுக்கு சுபா இந்த திடீர் நன்றி? உனக்கு மேக்கப் போடுறோமே அதுக்கா?”
“ப்ச்... இல்லடி. நீ ஒருநாள் பண்ணின அட்வைஸ்தான் என் மனமாற்றத்துக்கு முதல் முக்கிய காரணம். அதான் இந்த நன்றி.”
“அடிப்பாவி! நான் ஐந்து மாதங்களுக்கு முன்னாடி அட்வைஸ் பண்ணி வீட்லபோயி யோசிக்க சொன்னேன்தான். அதுக்காக இத்தனை மாசமாவா உட்கார்ந்து யோசிச்ச? உன்னால மட்டும்தான்டி இதெல்லாம் முடியும்” என்று சுபாவின் லேட் பிக்கப்பிற்கு சர்டிபிகேட் கொடுத்தாள்.
“என்ன அகிலா நீங்க.. அண்ணிக்கு எங்க அண்ணனை சைட்டடிக்கவே நேரம் சரியாயிருந்திருக்கும். இதுல நீங்க என்ன சொன்னீங்கன்னு மறந்திருப்பாங்க. நியாபகம் வந்து யோசிக்க டைமாகிருக்கும். இல்லையா அண்ணி?” என்று கேலியுடன் கேள்வியை சுபாவிடம் திருப்பினாள்.
“யா... சாதுமா ஹண்ட்ரர்ட் பெர்சண்ட் கரெக்ட்.”
சாதனா, ‘பார்த்தீங்களா. நான் சொல்லல’ என்று அகிலாவைப் பார்க்க... அவள் சுபாவை முறைத்து, “நல்லா வருவடி நீ. நான்தான் என்னுடைய மூளையை உனக்காக யோசிச்சி வேஸ்ட் பண்ணியிருக்கேன்னு நல்லாவே தெரியுது. இதுல உன்னோட பாசமலர் வேற என் தங்கச்சியை எதுவும் சொல்லாத அகின்னு சீன் போடுறாங்க.”
அதே நேரம் ஜீவா அங்கேவர... “ஏன் ஜீவாண்ணா இதெல்லாம் கேட்கமாட்டீங்களா?” என்றாள் அகிலா.
“வெளங்கிடும்! உங்களுக்கு பஞ்சாயத்து பண்ண ஆளே கிடைக்கலையா அகிலா? அண்ணியோட அண்ணன்களையாவது கொஞ்சமே கொஞ்சமாவது நம்பலாம். ஆனா என் அண்ணன் இருக்கானே......... அந்த டாட் போட்ட இடத்தை நீங்களே நிரப்பிக்கோங்க.”
“அவ கிடக்கிறா விடுமா. கடைசியா என்னை அண்ணான்னு கூப்பிட்டுட்டியா?”
“ஆமா. நான் சொன்னது நடந்திருச்சி. அதனால நீங்க எனக்கு அண்ணாவாகிட்டீங்க.”
“ஹேய் அகி! என்ன பேசுறீங்கன்னு தெளிவா எனக்கு புரியுற மாதிரி பேசுங்க” என்று சுபா சொல்ல...
“ஆமாடி. நீ இத்தனை மாதமா ரொம்ப தெளிவாத்தான பேசுன.”
“அகி தங்கச்சியை எதுவும் சொல்லாத?”
“சொல்லலங்க சார். வந்துட்டாங்க வாழைக்காய்க்கு வாய்ப்பாடு வராதுன்னு சொல்றதுக்கு.”
“ஹேய்! இதெப்படி உங்களுக்குத் தெரியும்.” சாதனா கேட்க...
“ஹ்க்கும்... இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல உலகத்துக்கே தெரியப்போகுது, எனக்கு தெரிஞ்சதுக்காக ஃபீல் பண்ணுறா பாரு.”
“அகிலா ப்ளீஸ் விளையாடாம சொல்லுங்க?”
“ம்... எல்லாம் உங்க ஆத்துக்காரர்தான்.”
“யா... தட்ஸ் மீ” என்றபடி வந்தான் ப்ரேம். தன்னை முறைத்த மனைவியிடம், “எல்லாம் உனக்கான பபளிசிட்டிதான்டா தனாகுட்டி.”
“அச்சோ! குட்டி விட்டின்னுட்டு.”
“ஹேய்! நான் என்ன என் மாமனார் மாதிரி டார்லிங்கா சொன்னேன்.”
“ஆமா பெரிய வித்தியாசம் கண்டுட்டீங்க. நல்லா பாருங்க ரெண்டுக்கும் ஒரே அர்த்தம்தான் வரும்.”
“அப்படியா சொல்ற சாதுமா? இது முன்னாடியே தெரிஞ்சிருந்தா வந்து டார்லிங்கை, வந்து குட்டியாக்கியிருப்பேனே” என்று விவேக் வாரலுடன் வர...
“அப்பாஆஆஆ” என பல்லைக்கடிக்க...
“ஓகே ஓகே எனக்கு டார்லிங்கே போதும். ப்ரேம் நீ குட்டி வச்சிக்கோ.”
“தங்கள் சித்தம் என் பாக்கியம் மாமா.”
“பங்ஷனை வச்சிக்கிட்டு இங்க என்ன கூத்தடிச்சிட்டிருக்கீங்க?” என்றபடி வந்தனா வர, “”வந்து டார்லிங் ஐ மிஸ் யூ” என விவேக் சட்டென்று சொன்னார்.
“ஆமா நாங்களும் மிஸ் யூ” என கோரஸ் குரல்கள் கேட்க... “தொலைச்சிடுவேன் ராஸ்கல்ஸ். எல்லாருக்கும் கொழுப்பு ஜாஸ்தியாகிருச்சி. அகிலா மேக்கப்லாம் முடிஞ்சிதா?” என்றார்.
“முடிஞ்சது” என்று அவள் பதிலளித்ததும், “ஒருத்தர் போய் வாசல்கிட்ட நில்லுங்க. ஒருத்தர் எனக்கு துணைக்கு வாங்க. ஒருத்தர் ஹோட்டல்ல ஆர்டர் பண்ணிய சாப்பாடு எல்லாம் கரெக்டா வந்திருச்சா பாருங்க” என ஒவ்வொரு வேலையாக கொடுத்து ஒவ்வொருவராக விரட்டினார்.
“டேய் தடிமாடு தாண்டவராயா! எங்கடா போன? வாசலுக்கு நேரே பூ தொங்குது பாரு. ஒவ்வொரு விசேஷத்துக்கும் சொல்லிக்கிட்டே இருக்கணுமா?”
“ஐயா எனக்கு கல்யாணமாகிருச்சி. இன்னும் என்னை தடிமாடுன்றது தப்பில்லையா?” என்று அப்பாவியாய் கேட்க...
“அதை என் மருமக சொல்லட்டும் ஒத்துக்கறேன். நீ சொல்லுமா அகிலா? நான் உன் புருஷனை எப்படி கூப்பிடுறது?”
“நான் இப்ப இடையில வந்தவ மாமா. எனக்காக உங்க பழக்கவழக்கங்களை மாத்திக்க வேண்டாம். உங்களுக்கு தோணுறதை செய்யுங்க” என்று பவ்யமாக சொல்லி ராஜனுக்கு ஹைபை கொடுத்து கணவனைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
“அடிப்பாவி! நீயுமா? டேய் தாண்டவ் நீ ஒரு ஆயுள் தண்டனை கைதிடா. இதிலிருந்து விடுதலையே இல்லை. இனியும் விடுதலை வேண்டாம்” என்று கிளம்பினான் மாலையை சரிசெய்ய.
“அப்பா நீங்களா? ஹைபைலாம் கொடுத்துட்டு நம்பவே முடியலையே? எங்ககிட்ட பேசுறதுக்கே அவ்வளவு யோசிப்பீங்களே. நான் ஆஃபீஸ் போனதும் இந்த வேலையெல்லாம் நடக்குதா?” என ப்ரேம் வியப்பாய் வினவ...
“அதுடா எனக்கு சேர்க்கை சரியில்லையாம். உங்கம்மா டெய்லி சொல்றா. மருமகள்களோட சேர்ந்து அவங்களை மாதிரியே பேசுறேனாம்.”
“ஹ்ம்... நடக்கட்டும்பா நடக்கட்டும்.” ப்ரேம் சந்தோஷத்தில் சலித்தபடி சொன்னான்.
சுபாவிற்கு புதிதாக டிரைவர் வந்ததால் தாண்டவிற்கு வேலை போனது. யார் அந்த புது டிரைவர் பார்க்குறீங்களா? அதான்ங்க அவளோட சிவா. ராஜன் தாண்டவை தன்னகத்தே அழைத்துக் கொண்டார். மகனோடு மருமகளையும்(அகிலா) சேர்த்து தன் கம்பெனியிலேயே வேலை கொடுத்து தங்களுடனே தங்க வைத்துக் கொண்டார்.
சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் அனைவரும் தங்கள் அறையை விட்டு அகல, அவர்களின் சேட்டைகளை பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜீவா மனைவியின் பக்கம் திரும்ப... சுபாவோ அங்கு நடந்த எதுவும் காதிலோ, கருத்திலோ ஏற்றாமல் கணவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
“அழகன்டா சிவா நீங்க.” எப்பொழுதும் போல் மனதில் நினைத்தது வார்த்தையாய் வெளிவர, அதைக் கேட்டபடி மனைவியின் மயக்கும் பார்வையில் மந்திரத்திற்கு கட்டுண்டவன் போல் அவளருகில் வந்தவன், “இப்ப என்ன சொன்ன சுப்பு” என்றான்.
“நானா? நான் என்ன சொன்னேன்?” என தடுமாறி கணவனின் கண்பார்த்து “அழகன்டா சிவா நீங்க சொன்னேன்” என பார்வையை மாற்றாமல் வெளிப்படையாகவே சொல்ல...
அவள் அமர்ந்திருந்த ஷோபாவின் கைப்பகுதியில் அமர்ந்து, “சுப்பு சூப்பராயிருக்கடி” என்ற கணவனின் ஹஸ்கி வாய்ஸில் மயக்கும் பார்வை மந்தகாசமாகி சன்னமான புன்னகையும் சேர்ந்து வர, அந்த அழகை ரசித்தவன் “அழகுடி செல்லம்” என்றான் அவளின் கண் பார்த்தபடி.
என் கண் கொண்டு
உனை காணச் செய்வதாய்
சொல்லியவன்.!
உன் விழிபட்டு,
என் விதி வென்றேன் தேவியே!
மீண்டும் என் வாழ்வில்,
நின் பாதம் பதித்ததும்
புத்துயிர் பெற்றதுபோல்
என் அணுக்கள் யாவிலும்
நிறைத்துக் கொண்டேனடி உனை!
உன் விழிப்பார்வை ஈர்ப்பினில் - என்
கண்ணில் ஒளி வீசுதடி!
“கவிதை சூப்பர்ங்க” என்று கணவனின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, அவன் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி கணவன் கவிதைக்கான பதில் சொன்னாள்.
உன் கண் கொண்டு - எனை
காணச் செய்தாய் - விதியை உடைத்து
எனக்கான உலகம் அமைத்தாய்!
உயிரற்ற சருகான - என் வாழ்வில்
விழி வாசல் திறந்து வைத்தவன் நீயடா!
உன் கருவிழிப் பார்வைதனிலே - என்
கண்ணிற்கு ஒளியாய் வந்தாயடா!
சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் ஆள்கள் வர, இரண்டு பள்ளி ஆசிரியர், ஆசிரியைகளும் ஜீவாவின் மனைவி யாரென்று தெரிந்து கொள்வதில் ஆர்வமாக வந்தனர்.
“எனக்கு அவங்களைத் தெரியும்” என்பதை யோகா பெருமையடிக்க... “ஹேய்! எப்படித் தெரியும்? பார்த்திருக்கிறியா? எப்படியிருப்பாங்க?” என்று அவளைப் பிடித்து உலுக்கினர்.
“பார்த்திருக்கிறதென்ன, பல தடவை பேசியிருக்கேன். நீங்ககூட பேசியிருக்கீங்க அவங்களுக்கும் எல்லாரையும் போல ரெண்டு கை, ரெண்டு கால் இப்படித்தான்பா இருந்தாங்க” என்று மற்றவர்களின் முறைப்பைப் பார்த்து, “ஒகே இப்ப வருவாங்க நேர்லயே பாருங்க” என்றாள்.
“ஹையோ! இவகிட்ட போயி கேட்டோம் பாரு” என்று திரும்ப, கணவனின் காதலுடனும், தாய்மையின் பூரிப்புடனும் இந்த இரண்டு நாட்களுக்குள் சுபாவின் முகம் இன்னுமே ஜொலிக்க... சாதனா, அகிலாவின் மேக்கப்பும் சேர்ந்து உண்மையிலேயே தேவதையாக காட்டியது சுபஸ்ரீதேவியை.
ஆர்வத்தில் “ஹேய்! சுபா மேம்!” ஆச்சர்யத்தில் வினவ...
“எஸ் சுபா மேம்தான் ஜீவா சார் ஒய்ஃப்” என்றாள் யோகா.
“ஜோடிப்பொருத்தம் சூப்பர். ஒரே இடத்துல வேலை பார்த்தும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் தெரியாத மாதிரி இருந்துட்டாங்களே!”
அவர்களை ஜீவா வந்து வரவேற்க, அவர்களின் கே(ள்வி)லி பேச்சுக்களை சந்தோஷத்துடன் ஏற்றுக்கொண்டான்.