- Joined
- Aug 31, 2024
- Messages
- 405
- Thread Author
- #1
15
அன்பழகியின் விக்கலில் நெட்டிசன்கள் பரபரப்பாக, மற்றதை மறந்து மனைவியை முறைத்த செந்தூரனோ, “ப்ச்.. எப்பப்பாரு என் நினைப்புதானா அன்பழகி? அதான் ஐ லவ் யூ சொல்லிட்டேன்ல. பதிலுக்கு நீயும் சொல்லிட்டா விக்கல் ஏன் வரப்போகுது? எங்க நீ சொல்லு?” என்று புருவம் உயர்த்த, அவள் மனதில் சொன்ன ஆயிரம் லவ் யூக்கள் கண்கள் மூலம் கணவனைச் சேர, பதிலுக்கு அவனின் மயக்கும் புன்னகை ஒன்று அவளைச் சேர, அவள் இதழ்களில் மோகனப் புன்னகை ஒன்று அழகாய்! அழகோவியமாய்! அற்புதமாய்!
ஒன்றுவிடாமல் அத்தனையையும் படம் பிடித்துக் கொண்டனர் இணையதளவாதிகள்.
மீம் நம்பர் 1: விக்கல் எடுத்தா என்ன பண்ணணும்?
தண்ணீர் குடிக்கணும்ணே!
அடேய் அழகேசா! விக்கல் எடுத்தா பொண்டாட்டி புருஷனுக்கு ஐ லவ் யூ சொல்லணும். என்ன சொல்லணும்?
ஐ லவ் யூண்ணே! என்றதோடு முடிந்தது.
மீம் நம்பர் 2: அடியே ஆண்டாளு! இப்படி விக்கிட்டு நின்னு செத்துகித்துப் போயிராத. உன்னை நம்பி இரண்டு புள்ளைக இருக்கு.
வேற என்னக்கா செய்யுறது? நானும் நிறுத்த என்னென்னவோ செய்யுறேன். முடியலையே?
நான் சொல்லுற ஐடியாவைக் கேளு. விக்கல் வந்ததும் உன் புருஷனைப் பார்த்து ஐ லவ் யூ சொல்லு. விக்கல் தன்னால போயிரும்.
நெசமாவா!
அட ஆமாங்குறேன் என்றதோடு முடிந்தது.
மீம் நம்பர் 3: அண்ணே உங்களுக்கு விக்கல் வருது. எங்க உங்க மனைவி?
அவள் போயி வருஷம் பத்து ஆகுதுடா.
அச்சோ! சீக்கிரமே போயி அவங்ககிட்ட ஐ லவ் யூ சொல்லுங்கண்ணே! விக்கல் தன்னால நின்னுரும்.
இயற்கையா வர்ற விக்கலுக்கு இத்தனை அட்டகாசமாடா. சாகச் சொல்றானே என்னை. முடியலைடா என்னால.. அவ்வ்.. என்று முடிந்தது.
அதேபோல் ராஜேஸ்வரிக்கு ஆதரவாக எதிராக என்று இதேபோல் நிறைய. மௌனச் சாமியார்னு பெயரெடுத்தவர் பேசுவார் என்பது நிஜ துறவிகளையும், நிஜ பக்தர்களையும் கொதிக்க வைத்ததோடு பல இடங்களில் சர்ச்சையைக் கிளப்பியது.
“வக்கீல் சார் என் மனைவிக்கு விக்கல் நின்னுருச்சி. இப்ப நீங்க ஆரம்பிங்க” என்று மச்சினனைப் பார்த்து சொல்ல,
“விக்கலையா?” என கிண்டலடித்து, “உங்கள் விக்கல் விளையாட்டு அளவில்லாமல் போகுது சார். இது கோர்ட். நாங்கள்லாம் இருக்கோம்ன்றதை மறந்திருறீங்க” என்றான் செந்தூரனுக்கு மட்டும் கேட்கும் குரலில்.
“திருமண வாழ்க்கையில் இதெல்லாம் சாதாரணம் வக்கீல் சார். பேசிட்டிருந்ததை மறந்திரப் போறீங்க. போய் கன்டினியூ பண்ணுங்க” என்றான் சின்ன தோள்குலுக்கலுடன்.
சேகரிடம் சென்ற அதியன், “இவரை உங்க அண்ணிக்குப் பிடிக்காதுன்னா, தப்பானவரா என்ன?” என்று செந்தூரனைக் காண்பிக்க,
“தப்பானவன் கிடையாது சார். ரொம்பவே நல்லவனா இருக்கிறதாலதான் கஷ்டத்தை அனுபவிச்சான். எங்க அண்ணிக்கு இவன் பிறக்கும் முன்னே இருந்தே பிடிக்காது” என்று தலைகுனிய, தன் கோபத்தை அடக்க அருகிலிருந்த நாற்காலியை இறுகப் பற்றிக்கொண்டார் ராஜேஸ்வரி.
‘இந்த மனுஷன் ஏன் ஆதி முதல் இழுக்கிறார்’ என்று ராஜலட்சுமி மனதிற்குள் திட்ட, பவானி செந்தூரனுக்கு இத்தகவல் புதிது. குடிகாரக் கணவனுக்குப் பிறந்ததால்தான் தங்களைப் பிடிக்கவில்லை என்ற எண்ணம் கலைய, ஏன் தங்கள் பிறப்பே பிடிக்கவில்லை என்கிறாரென்று புரியாமல் பார்த்திருந்தனர்.
“ஓ.. எதனால அவங்களைப் பிடிக்கலை?”
“காரணம் தெரியாது சார். என் மனைவியை அவங்கதான் வளர்த்தது. அதனால் கண்மூடித்தனமான பாசம் அவள் அக்கா மேல. அவங்க சொல்றது சரியா தப்பா எதையும் யோசிக்காமல் செய்வா. என்னையும் அப்படியே பழக்கிட்டா. எனக்கு வேலை எதுவும் இல்லாததால அண்ணியை அண்டியே வாழ்ந்துட்டோம். செந்தூரனுக்கும் பவானிக்கும் எப்படி எட்டு வயசு வித்தியாசமோ, அப்படித்தான் ராஜேஸ்வரி ராஜலட்சுமி சகோதரிகளுக்கும். பவானிக்கு நாலு வயது இருக்கும் போதுதான் எங்க கல்யாணம் நடந்தது. அதை நடத்தி வைத்ததும் அண்ணிதான்.”
“நோட் திஸ் பாய்ண்ட் யுவர் ஹானர்” என்ற அதியன் சேகரிடம், “சோ, அவங்க மேல அளவுக்கதிகமான நன்றிக்கடன் இருக்கு. அவங்க எது சொன்னாலும் செய்திருவீங்க?” என்றான்.
“ஆ..ஆமாம் சார்” என்றார் வேகமாக.
“இப்ப நீங்க அவங்களைக் காட்டிக் கொடுத்த கோபம் பயங்கரமாயிருக்கும். கோபத்துல நேரே வெளில போய் வண்டியில விழுந்து சாகுன்னு உங்கண்ணி சொன்னா, விழுந்து செத்துருவீங்களா?” சற்றே காட்டமாகக் கேட்டான்.
“அ..அ..அ..” என இழுக்க,
என்ன சார் அ..அ..அ.. பதில் சொல்லுங்க?” என்றான் அதட்டலாக.
“அ..அது அதெப்படி சார் முடியும்?” பதில் கேள்வி அவர் கேட்க,
“நோட் திஸ் பாய்ண்ட் யுவர் ஹானர்” என்றவன் சேகரிடம் திரும்பி, “இப்பதான் கண்மூடித்தனமான பாசம், நன்றிக்கடன்னு சொன்னீங்க? இவ்வளவுதானா உங்களோட பாசம்? உயிரைக் கொடுத்து உறவை வளர்க்கணும்யா” என்றான் அதியன்.
அதில் அனைவரும் சிரித்துவிட, வந்த சிரிப்பை முகத்தில் காட்டாது, “அமைதி அமைதி” என்றார் நீதிபதி.
“ராஜேஸ்வரி அவர்களை விசாரிக்க விரும்புகிறேன் நீதிபதி அவர்களே” என்றான் அதியன்.
“அவங்களை விசாரிக்கிறதுக்கு முன்ன பத்து நிமிட இடைவேளை எடுத்துட்டு வர்றேன்” என்று செல்ல, அவரவர் கைபேசியைப் பார்க்க ஆரம்பித்தனர்.
சேகரை ஒருவழி செய்ய எழுந்த ராஜேஸ்வரியை, பெண் காவலாளி தடுத்து அங்கேயே அமரவைக்க, தங்கை கணவனை பார்வையால் எரிக்க மட்டுமே முடிந்தது. தங்கையைப் பிடிக்க நினைக்க, அவரோ குனிந்த தலை நிமிராது அமர்ந்திருந்தார். கோபம் கோபம் கோபம் மட்டுமே அவரிடம்.
செந்தூரனோ அதியனுடன் வழக்கு சம்பந்தப்பட்ட தகவல் பரிமாறிக் கொண்டிருக்க, அவனையே வைத்த விழியகற்றாது பார்த்திருந்தாள் அன்பழகி.
“அண்ணி விக்கல் வரலையா?” பவானியின் குரலில் பார்வையை மாற்றியவள், “ஏன்?” என்றாள் புரியாமல்.
“இல்ல அண்ணனைப் பார்த்தால் மட்டும் அப்பப்ப விக்கல் வருதே. இப்பவும் அண்ணனைத்தான் பார்க்குறீங்க. அதான் வரலையா கேட்டேன்” என்றாள் குறும்பாக.
“வரலாறுக்கு ரொம்ப முக்கியம். போ அங்கிட்டு” என்று திரும்பவும் கணவனைக் காண ஆரம்பித்தாள்.
“ஹ்ம்.. பேசாம நாமளும் லவ் மேரேஜ் பண்ணியிருக்கலாம்” என்று முனக,
“ஏய் என்ன சொன்ன?” என்று அன்பழகி பவானியை ஆராய்ச்சியாய் பார்க்க, “நானா? நான் எதுவும் சொல்லலையே” என்கையில் நீதிபதி வர இடமே அமைதியைத் தத்தெடுத்தது.
ராஜேஸ்வரியை அழைக்க முகம் சிவக்கக் கூண்டில் வந்து நின்றார்.
“நீங்க சொல்லுங்க? ஏன் உங்க பிள்ளைகளைப் பிடிக்காது?” என்றான் அதியன்.
“பிடிக்காததுக்குக் காரணம்லாம் சொல்ல முடியாது. பிடிக்காதுன்னா பிடிக்காதுதான்” என்றார் அழுத்தமாக.
“பிடிக்கலைன்னா குழந்தையே பெத்துருக்க வேண்டாமே. மீறி வந்தாலும் கலைச்சிருக்கலாமே? இப்படி வளர்த்து நீங்களே கொல்லுறதுக்கு அது எவ்வளவோ பரவாயில்லையே” என்க, அவரிடம் அமைதி மட்டுமே பதிலாய்க் கிடைக்க, “என்ன சாமியம்மா பேச்சையே காணோம்? கடவுளோட தூதர்னா நேர்மை உண்மையின் பிரதிபிம்பம்னு சொல்வாங்க. ஒரு பக்கம் சாமியா காட்சியளிக்கிற நீங்க, இன்னொரு பக்கம் சாத்தானா உருமாறும் காரணம் சொல்ல முடியுமா?” என்றான் கிண்டலாக.
“எனக்கு அம்மான்ற வார்த்தையே பிடிக்காது” என்றார் பட்டென்று.
“அப்ப சாமியம்மான்னு ஊரே உங்களை அழைக்குதே. அதெப்படி பிடிக்குது?” என்றான் கேலி குறையாது.
“அது என் பக்தர்கள் அழைப்பு” என்று பல்லைக்கடித்தார்.
“மன்னிக்கணும் மேடம். கடவுளிடத்தில் நீங்களும் ஒரு பக்தைதான். நீங்களே கடவுள் கிடையாது” என்றான் அழுத்தமாக.
“தம்பி வார்த்தையை பார்த்துப் பேசுங்க. கோர்ட் படி ஏறிட்டதால என்ன வேணும்னா பேசணும்னு அர்த்தம் கிடையாது. இல்லாதது பொல்லாததை மத்தவங்க சொன்னா அதை ஒத்துக்கிட்டு சரணடைய நான் ஒண்ணும் முட்டாள் இல்லை” என்றார் கோபமாக.
“ஐயா! நான் இவங்களிடம் பேசலாமா?” என்று நீதிபதியிடம் அனுமதி கேட்டான் செந்தூரன்.
“பேசுங்க செந்தூரன். உங்கள் தரப்பைச் சொல்ல, கேள்வி கேட்க உங்களுக்கும் உரிமையிருக்கு” என்றார் இளந்திரையன்.
ராஜேஸ்வரியைக் கண்டு “அம்மா!” என்றழைக்க, அந்த வார்த்தையில் மகனைக் கூர்மையாய் பார்த்தார் ராஜேஸ்வரி.
“என்ன பார்க்குறீங்க? அம்மான்னு உங்களைக் கூப்பிடலை. உங்களுக்குதான் அப்படிக் கூப்பிட்டா பிடிக்காதே. ஆனா, எனக்குப் பிடிக்கும். அம்மான்ற வார்த்தையிலுள்ள தாய்மை பிடிக்கும். ஆனா நாங்க உச்சரித்த முதல் வார்த்தை அப்பா. அதிகம் உச்சரித்த வார்த்தையும் அப்பாதான். கீழ விழுந்து அடிபட்டா ஒரு குழந்தை சொல்லுற வார்த்தை அம்மா. அங்கேயும் நாங்க அப்பாவைத்தான் அழைப்போம்” என்று தங்கையைக் காண, கண்களில் கண்ணீருடன் தலையசைத்த பவானி, தன் தந்தையைத் தேடினாளோ!
அன்பழகியின் விக்கலில் நெட்டிசன்கள் பரபரப்பாக, மற்றதை மறந்து மனைவியை முறைத்த செந்தூரனோ, “ப்ச்.. எப்பப்பாரு என் நினைப்புதானா அன்பழகி? அதான் ஐ லவ் யூ சொல்லிட்டேன்ல. பதிலுக்கு நீயும் சொல்லிட்டா விக்கல் ஏன் வரப்போகுது? எங்க நீ சொல்லு?” என்று புருவம் உயர்த்த, அவள் மனதில் சொன்ன ஆயிரம் லவ் யூக்கள் கண்கள் மூலம் கணவனைச் சேர, பதிலுக்கு அவனின் மயக்கும் புன்னகை ஒன்று அவளைச் சேர, அவள் இதழ்களில் மோகனப் புன்னகை ஒன்று அழகாய்! அழகோவியமாய்! அற்புதமாய்!
ஒன்றுவிடாமல் அத்தனையையும் படம் பிடித்துக் கொண்டனர் இணையதளவாதிகள்.
மீம் நம்பர் 1: விக்கல் எடுத்தா என்ன பண்ணணும்?
தண்ணீர் குடிக்கணும்ணே!
அடேய் அழகேசா! விக்கல் எடுத்தா பொண்டாட்டி புருஷனுக்கு ஐ லவ் யூ சொல்லணும். என்ன சொல்லணும்?
ஐ லவ் யூண்ணே! என்றதோடு முடிந்தது.
மீம் நம்பர் 2: அடியே ஆண்டாளு! இப்படி விக்கிட்டு நின்னு செத்துகித்துப் போயிராத. உன்னை நம்பி இரண்டு புள்ளைக இருக்கு.
வேற என்னக்கா செய்யுறது? நானும் நிறுத்த என்னென்னவோ செய்யுறேன். முடியலையே?
நான் சொல்லுற ஐடியாவைக் கேளு. விக்கல் வந்ததும் உன் புருஷனைப் பார்த்து ஐ லவ் யூ சொல்லு. விக்கல் தன்னால போயிரும்.
நெசமாவா!
அட ஆமாங்குறேன் என்றதோடு முடிந்தது.
மீம் நம்பர் 3: அண்ணே உங்களுக்கு விக்கல் வருது. எங்க உங்க மனைவி?
அவள் போயி வருஷம் பத்து ஆகுதுடா.
அச்சோ! சீக்கிரமே போயி அவங்ககிட்ட ஐ லவ் யூ சொல்லுங்கண்ணே! விக்கல் தன்னால நின்னுரும்.
இயற்கையா வர்ற விக்கலுக்கு இத்தனை அட்டகாசமாடா. சாகச் சொல்றானே என்னை. முடியலைடா என்னால.. அவ்வ்.. என்று முடிந்தது.
அதேபோல் ராஜேஸ்வரிக்கு ஆதரவாக எதிராக என்று இதேபோல் நிறைய. மௌனச் சாமியார்னு பெயரெடுத்தவர் பேசுவார் என்பது நிஜ துறவிகளையும், நிஜ பக்தர்களையும் கொதிக்க வைத்ததோடு பல இடங்களில் சர்ச்சையைக் கிளப்பியது.
“வக்கீல் சார் என் மனைவிக்கு விக்கல் நின்னுருச்சி. இப்ப நீங்க ஆரம்பிங்க” என்று மச்சினனைப் பார்த்து சொல்ல,
“விக்கலையா?” என கிண்டலடித்து, “உங்கள் விக்கல் விளையாட்டு அளவில்லாமல் போகுது சார். இது கோர்ட். நாங்கள்லாம் இருக்கோம்ன்றதை மறந்திருறீங்க” என்றான் செந்தூரனுக்கு மட்டும் கேட்கும் குரலில்.
“திருமண வாழ்க்கையில் இதெல்லாம் சாதாரணம் வக்கீல் சார். பேசிட்டிருந்ததை மறந்திரப் போறீங்க. போய் கன்டினியூ பண்ணுங்க” என்றான் சின்ன தோள்குலுக்கலுடன்.
சேகரிடம் சென்ற அதியன், “இவரை உங்க அண்ணிக்குப் பிடிக்காதுன்னா, தப்பானவரா என்ன?” என்று செந்தூரனைக் காண்பிக்க,
“தப்பானவன் கிடையாது சார். ரொம்பவே நல்லவனா இருக்கிறதாலதான் கஷ்டத்தை அனுபவிச்சான். எங்க அண்ணிக்கு இவன் பிறக்கும் முன்னே இருந்தே பிடிக்காது” என்று தலைகுனிய, தன் கோபத்தை அடக்க அருகிலிருந்த நாற்காலியை இறுகப் பற்றிக்கொண்டார் ராஜேஸ்வரி.
‘இந்த மனுஷன் ஏன் ஆதி முதல் இழுக்கிறார்’ என்று ராஜலட்சுமி மனதிற்குள் திட்ட, பவானி செந்தூரனுக்கு இத்தகவல் புதிது. குடிகாரக் கணவனுக்குப் பிறந்ததால்தான் தங்களைப் பிடிக்கவில்லை என்ற எண்ணம் கலைய, ஏன் தங்கள் பிறப்பே பிடிக்கவில்லை என்கிறாரென்று புரியாமல் பார்த்திருந்தனர்.
“ஓ.. எதனால அவங்களைப் பிடிக்கலை?”
“காரணம் தெரியாது சார். என் மனைவியை அவங்கதான் வளர்த்தது. அதனால் கண்மூடித்தனமான பாசம் அவள் அக்கா மேல. அவங்க சொல்றது சரியா தப்பா எதையும் யோசிக்காமல் செய்வா. என்னையும் அப்படியே பழக்கிட்டா. எனக்கு வேலை எதுவும் இல்லாததால அண்ணியை அண்டியே வாழ்ந்துட்டோம். செந்தூரனுக்கும் பவானிக்கும் எப்படி எட்டு வயசு வித்தியாசமோ, அப்படித்தான் ராஜேஸ்வரி ராஜலட்சுமி சகோதரிகளுக்கும். பவானிக்கு நாலு வயது இருக்கும் போதுதான் எங்க கல்யாணம் நடந்தது. அதை நடத்தி வைத்ததும் அண்ணிதான்.”
“நோட் திஸ் பாய்ண்ட் யுவர் ஹானர்” என்ற அதியன் சேகரிடம், “சோ, அவங்க மேல அளவுக்கதிகமான நன்றிக்கடன் இருக்கு. அவங்க எது சொன்னாலும் செய்திருவீங்க?” என்றான்.
“ஆ..ஆமாம் சார்” என்றார் வேகமாக.
“இப்ப நீங்க அவங்களைக் காட்டிக் கொடுத்த கோபம் பயங்கரமாயிருக்கும். கோபத்துல நேரே வெளில போய் வண்டியில விழுந்து சாகுன்னு உங்கண்ணி சொன்னா, விழுந்து செத்துருவீங்களா?” சற்றே காட்டமாகக் கேட்டான்.
“அ..அ..அ..” என இழுக்க,
என்ன சார் அ..அ..அ.. பதில் சொல்லுங்க?” என்றான் அதட்டலாக.
“அ..அது அதெப்படி சார் முடியும்?” பதில் கேள்வி அவர் கேட்க,
“நோட் திஸ் பாய்ண்ட் யுவர் ஹானர்” என்றவன் சேகரிடம் திரும்பி, “இப்பதான் கண்மூடித்தனமான பாசம், நன்றிக்கடன்னு சொன்னீங்க? இவ்வளவுதானா உங்களோட பாசம்? உயிரைக் கொடுத்து உறவை வளர்க்கணும்யா” என்றான் அதியன்.
அதில் அனைவரும் சிரித்துவிட, வந்த சிரிப்பை முகத்தில் காட்டாது, “அமைதி அமைதி” என்றார் நீதிபதி.
“ராஜேஸ்வரி அவர்களை விசாரிக்க விரும்புகிறேன் நீதிபதி அவர்களே” என்றான் அதியன்.
“அவங்களை விசாரிக்கிறதுக்கு முன்ன பத்து நிமிட இடைவேளை எடுத்துட்டு வர்றேன்” என்று செல்ல, அவரவர் கைபேசியைப் பார்க்க ஆரம்பித்தனர்.
சேகரை ஒருவழி செய்ய எழுந்த ராஜேஸ்வரியை, பெண் காவலாளி தடுத்து அங்கேயே அமரவைக்க, தங்கை கணவனை பார்வையால் எரிக்க மட்டுமே முடிந்தது. தங்கையைப் பிடிக்க நினைக்க, அவரோ குனிந்த தலை நிமிராது அமர்ந்திருந்தார். கோபம் கோபம் கோபம் மட்டுமே அவரிடம்.
செந்தூரனோ அதியனுடன் வழக்கு சம்பந்தப்பட்ட தகவல் பரிமாறிக் கொண்டிருக்க, அவனையே வைத்த விழியகற்றாது பார்த்திருந்தாள் அன்பழகி.
“அண்ணி விக்கல் வரலையா?” பவானியின் குரலில் பார்வையை மாற்றியவள், “ஏன்?” என்றாள் புரியாமல்.
“இல்ல அண்ணனைப் பார்த்தால் மட்டும் அப்பப்ப விக்கல் வருதே. இப்பவும் அண்ணனைத்தான் பார்க்குறீங்க. அதான் வரலையா கேட்டேன்” என்றாள் குறும்பாக.
“வரலாறுக்கு ரொம்ப முக்கியம். போ அங்கிட்டு” என்று திரும்பவும் கணவனைக் காண ஆரம்பித்தாள்.
“ஹ்ம்.. பேசாம நாமளும் லவ் மேரேஜ் பண்ணியிருக்கலாம்” என்று முனக,
“ஏய் என்ன சொன்ன?” என்று அன்பழகி பவானியை ஆராய்ச்சியாய் பார்க்க, “நானா? நான் எதுவும் சொல்லலையே” என்கையில் நீதிபதி வர இடமே அமைதியைத் தத்தெடுத்தது.
ராஜேஸ்வரியை அழைக்க முகம் சிவக்கக் கூண்டில் வந்து நின்றார்.
“நீங்க சொல்லுங்க? ஏன் உங்க பிள்ளைகளைப் பிடிக்காது?” என்றான் அதியன்.
“பிடிக்காததுக்குக் காரணம்லாம் சொல்ல முடியாது. பிடிக்காதுன்னா பிடிக்காதுதான்” என்றார் அழுத்தமாக.
“பிடிக்கலைன்னா குழந்தையே பெத்துருக்க வேண்டாமே. மீறி வந்தாலும் கலைச்சிருக்கலாமே? இப்படி வளர்த்து நீங்களே கொல்லுறதுக்கு அது எவ்வளவோ பரவாயில்லையே” என்க, அவரிடம் அமைதி மட்டுமே பதிலாய்க் கிடைக்க, “என்ன சாமியம்மா பேச்சையே காணோம்? கடவுளோட தூதர்னா நேர்மை உண்மையின் பிரதிபிம்பம்னு சொல்வாங்க. ஒரு பக்கம் சாமியா காட்சியளிக்கிற நீங்க, இன்னொரு பக்கம் சாத்தானா உருமாறும் காரணம் சொல்ல முடியுமா?” என்றான் கிண்டலாக.
“எனக்கு அம்மான்ற வார்த்தையே பிடிக்காது” என்றார் பட்டென்று.
“அப்ப சாமியம்மான்னு ஊரே உங்களை அழைக்குதே. அதெப்படி பிடிக்குது?” என்றான் கேலி குறையாது.
“அது என் பக்தர்கள் அழைப்பு” என்று பல்லைக்கடித்தார்.
“மன்னிக்கணும் மேடம். கடவுளிடத்தில் நீங்களும் ஒரு பக்தைதான். நீங்களே கடவுள் கிடையாது” என்றான் அழுத்தமாக.
“தம்பி வார்த்தையை பார்த்துப் பேசுங்க. கோர்ட் படி ஏறிட்டதால என்ன வேணும்னா பேசணும்னு அர்த்தம் கிடையாது. இல்லாதது பொல்லாததை மத்தவங்க சொன்னா அதை ஒத்துக்கிட்டு சரணடைய நான் ஒண்ணும் முட்டாள் இல்லை” என்றார் கோபமாக.
“ஐயா! நான் இவங்களிடம் பேசலாமா?” என்று நீதிபதியிடம் அனுமதி கேட்டான் செந்தூரன்.
“பேசுங்க செந்தூரன். உங்கள் தரப்பைச் சொல்ல, கேள்வி கேட்க உங்களுக்கும் உரிமையிருக்கு” என்றார் இளந்திரையன்.
ராஜேஸ்வரியைக் கண்டு “அம்மா!” என்றழைக்க, அந்த வார்த்தையில் மகனைக் கூர்மையாய் பார்த்தார் ராஜேஸ்வரி.
“என்ன பார்க்குறீங்க? அம்மான்னு உங்களைக் கூப்பிடலை. உங்களுக்குதான் அப்படிக் கூப்பிட்டா பிடிக்காதே. ஆனா, எனக்குப் பிடிக்கும். அம்மான்ற வார்த்தையிலுள்ள தாய்மை பிடிக்கும். ஆனா நாங்க உச்சரித்த முதல் வார்த்தை அப்பா. அதிகம் உச்சரித்த வார்த்தையும் அப்பாதான். கீழ விழுந்து அடிபட்டா ஒரு குழந்தை சொல்லுற வார்த்தை அம்மா. அங்கேயும் நாங்க அப்பாவைத்தான் அழைப்போம்” என்று தங்கையைக் காண, கண்களில் கண்ணீருடன் தலையசைத்த பவானி, தன் தந்தையைத் தேடினாளோ!
